Evaluatie na actieve deelname in kribbe

De evaluatiebladen zijn enkel gegeven aan de TNN-kinderen.

Op de vraag: Kwam je kind graag naar de kribbe ? werd unaniem ja geantwoord.
Heb je samen met je kind het gevraagde voorwerp gezocht ? de helft zegt ja.
Ben je samen een T-shirt gaan zoeken in de dagkleur ? de helft zegt ja.
Vertelde je kind over de belevenissen van die dag ? de helft zegt ja.
Terechte opmerking: Mijn kind is pas twee jaar. Elke dag verruimt ze haar woordenschat Ze kan nog niet spontaan komen vertellen wat er tijdens die dag allemaal gebeurt. Bij het aankleden en het overhandigen van het voorwerp werd steeds vermeld over welke kleur en welk voorwerp het ging. Ze herhaalde de woorden.
Heb je het gevoel dat je kind er iets aan gehad heeft ? Iedereen volmondig ja.
Vond je het initiatief leuk ? Iedereen vond het.
Vind je dat er doorgaans veel aandacht aan taal wordt gegeven in de kribbe ? Matig.
Vind je het initiatief voor herhaling vatbaar ?Unaniem positief.
Vond je dat er teveel van jullie werd gevraagd ? Unaniem neen.
Hebben jullie samen in het werkboekje van je kind gekeken ?Unaniem ja.
Opmerking: De hele familie heeft van ons kind moeten kijken op aanvraag van ons kind!
Was je kind enthousiast om samen in het boekje te kijken ? Unaniem positief.
Heb je tijd genomen om samen met je kind te spreken over haar/zijn belevenissen ? Op één na allemaal positief.
Opmerking: Ons kind zingt het Tito-liedje nog steeds. ze zegt dan heel fier dat ze dat bij de juf geleerd heeft.


Kan ik nu vaststellen dat- zowel de ouders als de kinderen zich betrokken voelden bij het gebeuren.
- kinderen van die leeftijd nog te klein zijn om over gebeurtenissen te vertellen. ook doordat ze vertikaal denken en nog geen thema herkennen.
- dat deze ouders het gevraagde niet als belastend ervaarde.
Ook al werd tevoren gevreesd voor het niet in orde zijn, bleek toch dat de meeste kinderen elke dag het gevraagde mee hadden.
- dat dergelijk initiatief in de smaak valt.
- dat de ouders de moeite hebben gedaan om samen met hun kind naar de werkjes te kijken. Zo wordt de betrokkenheid nog verhoogd.
- dat de kinderen er iets van meegedragen hebben.

Persoonlijk denk ik dat het op langere termijn zeker een positief effect zou hebben, zowel op de kinderen als op de ouderparticipatie en ouderbetrokkenheid.Hierbij denk ik aan de kinderportfolio.

taalstimulatie bij peuters

In de methode: Pyramide voor peuters wordt er over tutoring gesproken. Dat was mijn taak in de kribbe. Kinderen die het moeilijk hebben met het Nederlands of uit een sociaal kwetsbare familie komen, hebben nood aan extra ondersteuning rond hetzelfde thema. We kennen dit fenomeen onder de noemers GOK en TNN in de lagere- en kleuterschool. De doorgaande lijn kan dan ook in deze zorg doorgetrokken worden. Na de Paasvakantie gaat onze juf werken rond het thema 'Kleuren en vormen'. ik spreek dan met haar af om tegelijk met de instappertjes rond hetzelfde thema te werken als tutor bij wijze van proefproject. Dit vergt wel wat samenwerkingstalent.
Vermits we op onze school NT2 kinderen hebben, zal dit experiment hier op zijn plaats zijn.
de materialen zijn reeds aanwezig en de motivatie bij de juffen ook.Voeg daarbij nog een peuterportfolio......Spannend hoor!
Het zou ook een idee zijn om dekribbe in de nabijheid van de school eens aante spreken om in het kader van de 'brede school tot een soort samenwerking te komen. Eerst nog eens goed bedenken hoe dat allemaal in zijn werk kan gaan : plannen, denken en dan pas doen!

betrokkenheid en welbevinden.

Tijdens mijn week zag ik veel betrokken peuters. Ze waren nieuwsgierig en stelden vragen. Ze wilden graag meewerken, helpen opruimen en kwamen vragen om samen iets te doen. Exploreren: Hoe past dat blok in die vorm ?'Ik pas ook verschillende neuzen zoals Tito !''Hé Tito in laptop!'

taalstimulatie bij peuters

Ik heb er een week werken rond het prentenboek: 'Tito die zijn neus kwijtspeelde ' opzitten.
Het was bij een nieuwe doelgroep. Met peuters had ik nog niet gewerkt. Tito had ik al wel gebruikt voor mijn leeskast en de daarbij horende verteltas. het is een boek met veel mogelijkheden.
Mijn inspiratie vond ik bij De Taallijn, Spiegeltje, spiegeltje, Peuterprikkels en mezelf.
Bij de peuters kan je al climmig werken. Maar taal toetsen kan niet echt. Volgens mij is het een proces dat zeker in dat stadium nog in volle ontwikkeling is. Je kan hen wel helpen in de ontwikkeling door aan te moedigen, aan te bieden, te verleiden tot talige activiteiten, waaronder ik alle activiteiten versta. Ze gebruiken taal om iets te vragen, de aandacht te krijgen en om te bevestigen. Bij de vraag : Zal iemand het papier in de papiermand doen? Hoor je: 'Line' door zichzelf gezegd. Je kan ook werken aan zelfbeeld en diversiteit door de peuters te laten horen dat ze die handeling al goed kunnen. Enerzijds stimuleer je ze dan om het nog te doen en anderzijds horen ze zo wat ze al goed kunnen. Samen spelen ze niet echt en toch houden ze rekening met elkaar. Bij het vormen in Tito zijn broek passen, werd er even gewacht. Toch mocht het niet te lang duren. Leuk om te zien hoe ze samen een paadje maakten met de matjes. Iemand legde een matje en de anderen volgden. Daarna werd er enkel op de matjes gestapt.
Bij de spiegel hebben we ook leuke momenten beleefd. Peuters trekken geen gekke bekken voor de spiegel, maar vroegen of ik het boze en verdrietige Tito wilde uitbeelden. 'Traan' werd er dan gezegd.En : 'Nog!Nog!
heel speciaal was dat ze bij de gevoelsmannetjes ook een naam van een kind zeiden. En telkens bij hetzelfde prentje hetzelfde kind. Ik vond de associatie niet echt.


We sloten de week af met een feestje: zeepbellen blazen, koekjes bakken en vooral gevoelens bij de spiegel; Het was een echt gevoelensdagje. Smakelijk!